Column racisme

Karen Gerbrands over slavernijmonument.

Er was geen behoefte aan een slavernij monument in Den Haag, zo was gebleken uit een rondgang langs belangengroepen in Den Haag. Er was geen behoefte aan een slavernij herdenking in Den Haag, zo was gebleken uit een rondgang langs belangengroepen in Den Haag. Maar dat kon er natuurlijk niet in bij de PvdA in de Haagse raad. Slachtofferschap moet gecultiveerd worden, of betrokkenen dat nu willen of niet. Dus er zou toch een motie ingediend worden tijdens de laatste raadsvergadering van het jaar. En wat zich toen afspeelde in de Haagse raadszaal was schokkend. De orde van de raad werd genegeerd vanwege het opgelegde schuldgevoel dat zich meester maakt van onze samenleving. Er waren een paar afgevaardigden van de gedwongen slachtoffers opgetrommeld om in te spreken. De orde schrijft voor dat iedere inspreker maximaal 3 minuten spreektijd krijgt en de Haagse burgemeester is daar altijd streng op. Zo niet gisteravond. Twee insprekers konden gewoon anderhalve minuut langer doorspreken, zonder een woord van de burgemeester. Bij een derde inspreker werd de spreektijd gemakshalve pas na een minuut of 2 gestart. Angst om bij het afkappen van de inspreker beschuldigd te worden van racisme, want zo werkt het tegenwoordig. Spreek een “niet-witte” ergens op aan het is racisme.

De woordvoerder van de PvdA die de zelfgenoegzame motie in wilde dienen vroeg de burgemeester tegen de orde in om extra spreektijd bij het indienen van de motie. Ook dat werd toegestaan, want oh wee als dat niet mag. Het slotstuk van deze opvoering was voor de wethouder, die terecht had besloten dat er geen slavernijmonument kwam, maar onder druk van de zielige insprekers en coalitiepartij GroenLinks ineens toch reden zag voor nog een onderzoek. De gemeenschap in Den Haag heeft geen behoefte aan een monument, geen behoefte aan een aparte herdenking. Maar de gemeenteraad van Den Haag heeft gisteren besloten dat de gemeenschap daar WEL behoefte aan heeft, of ze nu willen of niet. En dat allemaal om een handjevol donkere medemensen niet voor het hoofd te stoten. Racisme dus.

- Karen Gerbrands